YES, I CAN! czyli certyfikacja planistów domów pasywnych...

Witam serdecznie,

od mojego ostatniego posta minęło niestety masę czasu. Stwierdzam to z przykrością, ale inne obowiązki i sprawy niecierpiące zwłoki totalnie zaabsorbowaly mnie w ostatnich tygodniach. Mam nadzieję, że to się wkrótce poprawi :-), bo i mój własny koncept domu pasywnego nabiera powoli rumienców.

Dziś mam szczególny powód do dumy i radości - jest nim oficjalne potwierdzenie uzyskania certyfikatu planisty domów pasywnych Instytutu Domów Pasywnych z Darmstadt i przyznanie prawa do używania stempla/plakietki Instytutu w mojej działalnosci planistycznej. 
Po trudnym, naszpikowanym setkami szczegółów i dogłębnym studium zakonczonym trzygodzinnym trzydziestostronicowym egzaminem i po trzech miesiącach oczekiwania na potwierdzenie :-).

Planowanie nowych - super nowoczesnych - budynków w taki sposob, aby już dziś zużywały minimalną ilość energii w stosunku do budynków standardowych, odpowiadających obecnie obowiazującym normom, jest już od dłuższego czasu możliwe. 

Ze względu na (początkowo, przed laty, w fazie rozwoju idei budownictwa pasywnego) rzeczywiście wyższe  koszty, brak ugruntowanej wiedzy technicznej i ograniczenia materiałowe ich realizacja była jednak przez długi czas utrudniona i ograniczona do wąskiego grona pasjonatów i ludzi z pojemniejszymi portfelami. W międzyczasie mit wysokich kosztów został obalony, a dom pasywny jest już dziś opłacalną inwestycją, ale powyższy przesąd utrzymuje sie niestety nadal, rownież w Polsce. I minie zapewne jeszcze trochę czasu, zanim naprawdę nauczymy się rzeczowo i bez emocji kalkulować, bo dla budownictwa pasywnego nie ma alternatywy.

Pierwsze budynki pasywne były projektami pilotowymi realizowanymi ze wsparciem środków ministerialnych na prace badawcze w Hesji/Niemcy (początek lat 90-tych). 

Po praktycznym potwierdzeniu teoretycznych założeń projektowych Komisja Europejska powołała do życia program "Cost Efficient Passive Houses as European Standards" (CEPHEUS) realizowany w pięciu unijnych krajach ze wsparciem środków unijnych w czasie 01/98 - 12/01 (założenie: wybudowanie i przebadanie około 250 budynków pasywnych).

W ramach programu budowano przez cztery lata sukcesywnie coraz nowocześniejsze budynki pasywne, instalowano w nich aparaturę pomiarową, dokonywano szczegółowych analiz i pomiarów, a ich wyniki wykorzystywano przy budowie kolejnych generacji obiektów. W ten sposób sprawdzono różne typy konstrukcji dla różnych warunków klimatycznych. 

Wyniki powyższych badań posłużyły po analizie i naukowym opracowaniu do uszczegółowienia i doprecyzowania wymagań jakościowych dla budynków pasywnych.  

Bogate europejskie kraje, takie jak Niemcy i Austria już wkrótce uruchomiły fundusze w celu nakręcenia koniunktury na uruchomienie budownictwa pasywnego. Przez ostatnie 20 lat powstało w Europie ponad 10.000 takich budynków, ich zapotrzebowanie na energię grzewczą wynosi mniej więcej 10% zużycia przeciętnych budynków standardowych. W Polsce na chwilę obecną są tylko... trzy certyfikowne budynki pasywne, najwyższy czas, żeby zacząć to zmieniać (www.passivhausprojekte.de/projekte.php?search=2).

Wymagania jakościowe dla budynków pasywnych są już jasno sprecyzowane, informacje na ich temat są powszechnie dostępne. Wynikiem rozważań teoretycznych, wieloletnich prac badawczych i praktycznych doświadczeń przy realizacji wielu obiektów jest pakiet projektowy Instytutu Domów Pasywnych z Darmstadt, dziś z pewnością najlepiej sprawdzony, dopracowany i zaawansowany program projektowy do tego celu na świecie, pozwalający na szczegółową analizę projektu jeszcze przed fazą jego realizacji oraz na diagnozę możliwości osiągnięcia pożądanych parametrów dla planowanego obiektu.

Wyżej wymienione wyrafinowane środki techniczne nie są jednak w stanie zastąpić pracy koncepcyjnej architekta i - co równie ważne - rzetelnej wiedzy i współpracy z dobrym planistą domów pasywnych. Wielu planistów zapomina, że nic nie jest w stanie zastąpić podstawowej i fundamentalnej wiedzy o budownictwie pasywnym, bo wiekszości planistów tej wiedzy wciąż po prostu brak. Na chwilę obecną jest takich planistów i doradców około 3.200 na całym świecie, w Polsce około 20.

Certyfikat planisty domów pasywnych można uzyskać przez studium i egzamin potwierdzający spełnienie wysokich wymagań jakościowych lub przez autodydaktyczne pozyskanie wiedzy w tym zakresie i realizację budynku pasywnego, który musi zostać poddany certyfikacji przez akredytowaną instytucję (uprawnienia do certyfikacji udziela Instytut Domów Pasywnych z Darmstadt).

Certyfikat przyznawany jest na okres pięciu lat i może być przedłużany o kolejne pięcioletnie okresy tylko w oparciu o realizowane certyfikowane projekty budynków pasywnych.

Certyfikat Instytutu Domów Pasywnych z Darmstadt jest świadectwem jakości i wiedzy technicznej niezbędnej dla doradztwa, planowania i nadzoru przy budowie budynków pasywnych, do sporządzania bilansów energetycznych - dla inwestora jest bezpośrednim potwierdzeniem kwalifikacji doradzającego planisty.

Dlatego warto zwrócić na niego uwagę przed wyborem biura, które ma nam pomóc w realizacji wymarzonego własnego domu w tym standardzie. Błędy w procesie planstycznym wychodzą czasem z dużym opóźnieniem, w budynku pasywnym są to najczęściej błędy nieodwracalne.

http://dom-pasywny-polska.blogspot.de

http://www.facebook.com/DomPasywnyPolska